4. Nieuw Zeeland Camperreis Zuidereiland van 21 oktober – 2 november 2014 met Mushka

Klik de groene links voor de Website

Dinsdag 21 oktober

Vanmorgen was het dan zover. Om 09.15 ging ik de Campervan ophalen. Het was een kwartiertje lopen, dus ik liet de bagage in de B&B.

Ik kwam binnen bij Spaceships en werd begroet met “Goedemorgen, ik ga het in het Nederlands proberen uit te leggen”. Grappig reis je helemaal naar Nieuw Zeeland om in 't Nederlands te woord te worden gestaan. Nog grappiger was dat ze Nederlandse worden niet meer zo precies wist, ze woonde zo'n 5 jaar hier. Ik vroeg is er ook beddegoed, ja zei ze er is een duvet = dekbed. En ook met de kofferbak had ze wat moeite. ;-)

Mushka

Ik kreeg wel een Garmin routeplanner voor een prikkie te huur ipv $ 5 p/d voor $ 35 totaal, da's toch mooi $ 30 minder. En wij Hollanders vinden dat leuk!
En mijn Van heet Mushka, iets in de Space, ik zag ook een Galatico staan, maar da's toch Real Madrid....?

De uitleg was prima en ik ging m'n spullen ophalen, alles erin en rijden maar, eerst nog even tanken want je krijgt hem bijna leeg mee, en je mag hem ook bijna leeg inleveren.

Ik had gekozen om na checken van de weersite van Yahoo om naar het Noorden te gaan en wel naar Nelson ( zal wel naar de Veldmaarschalk zijn genoemd). Het was ongeveer 400 km.

Met een lekker zonnetje ging ik op weg!

En jullie weten, inmiddels, omdat er maar 1 miljoen inwoners zijn op het Zuidereiland: geen snelwegen, met de bruggen viel het wel mee, enkele éénbaans bruggen. Op één ervan kwam er toch een Joekel van een vrachtauto op me af, ik stond netjes te wachten, maar was wel onder de indruk ervan. Dat het past?!

Shenendoah Valley

Door de Shenendoah Valley en over de Lewis Pass ging het verder. Ook vandaag weer prachtige vergezichten en met die Schotse brem begroeide heuvels. Éen van de chauffeurs zei onlangs: “This is running out of controle”. En hij heeft gelijk het groeit maar verder en verder.

Boodschappen in Wakefield

Onderweg wat lichte regen maar het klaarde snel weer op.

In Wakefield besloot ik om maar eens inkopen te gaan doen, want ik ging tenslotte weer voor mezelf zorgen. Na een paar vragen waar dit en dat lag en wat de goeie aardappelen waren en zo.

Kwam de man die ik er naar vroeg opnieuw naar me toe, en zei omdat ze hier links rijden en je dan niet rechts van de weg moet parkeren, zo'n Hollander als ik had dat natuurlijk gedaan. Maar voor die ene keer was het niet erg.

In de Garmin een Camping opgezocht en daar zit ik nu op de bijrijdersstoel te internetten, met de stroomkabel aangesloten de maaltijd al achter de rug. Biefstuk met aardappeltjes en wortel. Prima gelukt, biertje uit de koelkast.

Maarrrrrrrr....het is toch gewoon kamperen, maar dan zonder tent.

Morgen de Yahoo weerapp. Weer checken. Het plan is om langs de Westkust naar het zuiden af te zakken en in Greymouth of omgeving de tent weer op te slaan. Het is zo'n 300 km, dus mooi tijd om een wijnproeverij te bezoeken en even in Nelson rond te kijken.

Woensdag 22 oktober

Terwijl ik bezig was met de blog, moest ik naar het strand van Greymouth om de zonsondergang te zien.

Het was of je in een kijkdoos aan het kijken was, een deel van de lucht was te zien door de wolken, erg bijzonder.

Wat ik zei het is kamperen zonder tent. Je denkt ik wil een eitje koken, maar in de ene GROTE pan duurt dat wel even, dat weg dus een gebakken eitje! Ook lekker op een bolletjes, kopje thee erbij en weer op pad.

Maar wat zaken aangeschaft, die niet onontbeerlijk zijn, maar wel erg makkelijk. Wijnglas, steelpan, Tupperware bakjes, badhanddoek.

Een bijzondere verzameling zei de dame aan de kassa....hahahaha, en dat was het.

Vandaag werd de koers gelegd op Greymouth, ik vertrok daar met de TranzAlpine naar Christchurch. Maar nu kwam ik van een geheel andere kant.

Abel Tasman en Hans

In Nelson, op zoek naar het standbeeld van Abel Tasman (gevonden!) en twee Hollanders bij elkaar.

Ajax

Ook kwam ik daarbij langs een Memorial van de immigranten, één van de schepen droeg de naam Ajax, wellicht toepasselijk na de wedstrijd van gisteren.

Gedenkteken Vissers

Een ander standbeeld was gewijd aan de Nieuw Zeelanders die hun leven gelaten hebben op zee, tijdens de visvangst.





Op Nederlandse kaarten in 1640 komt Nieuw Zeeland al voor, ook Australië is dan al bekend en wel als Nieuw Holland.

De naar hem vernoemd formule

In Nelson kwam ik langs de geboorteplaats, de plek waar hij opgroeide op de zaagmolen van zijn ouders, van Lord Ernest Rutherford

De jonge Ernest Rutherford

Geëerd met zijn beeltenis op de 100 $

(van de atoomsplitsing), voor hem was een memorial opgericht om hem te eren. Naar hem is een formule genoemd.

Verder reed ik door de prachtige natuur van het Nelson Lake District. Langs erg bijzondere namen bij bruggen en kreken, zoals Pea Soup Creek (Erwtensoep Kreek), Campbell Creek(!), Arnold Bridge én Arnold River (jawel!), Doubtful Valley, het dorpje Notown, op weg naar Greymouth waar ik een camping vond aan de Tasman Zee.



Onderweg wel; even een stop, omdat de dames moesten oversteken om gemolken te worden.

Cowboys

Op mijn vraag aan de Cowboy hoe groot de kudde was en het duurde even voor de dames overgestoken waren, antwoordde de Cowboy, ik doe dit voor het eerst vandaag en heb geen idee. Hij reed wel mooi op een squad.





De keuken is ook op orde nu, gewoon onder de achterklep en koken aan de zijkant Wel opriumen, want het is ook m'n bed!
En dit flesje lag de hele dag koud te rusten, van de wijnproeverij is nog niets gekomen. Maar er zijn meer kansen!

Ik zit dit te tikken, onder het geluid van de rollende golven en de muziek op mijn telefoon die op het boxje wordt afgespeeld. Van Jan Smit, Cornelis Vreeswijk, Buena Vista Social Band tot The Eagles. Ik vermaak me prima!!

Wat meer foto's vandaag, met cultuur en natuur!

Hoe mooi kan natuur zijn.........kijk maar!

Op één been en geen Flamingo

Thuis zijn deze een stuk kleiner....

De winter voorbij.....

Morgen denk ik op weg te gaan naar de Franz Josef Glacier, ik zou graag een helicoptervlucht met een wandeling op de gletsjer te maken.

We gaan het zien......!

De Statistieken, maken het leuk om te doen!

Nederland	80
Verenigde Staten	12
Nieuw-Zeeland	9
Duitsland	6
Frankrijk	1

Donderdag 23 oktober

Vanmorgen met een flauw zonnetje vertokken en m'n oog werd getrokken door Shandytown een voormalig gouddelvers stadje en nu museum. Daar had ik wel zin in, want ik schreef al over Ross en de daar gevonden goedklomp van 3 kg. , die aan George V werd geschonken, maar naar nu bleek eerst als deurknop – goedbewaakt - van een kroeg had gediend, en zelfs een naam had nl. “Honourable Roddy” naar de toenmalige mijnbouwminster – wie kent hem niet – RoddericknMc Kenzie. Het is wel duidelijk in het einde van de 19^e eeuw gouddelven een een lucratieve maar onzekere job was. Gelukzoekers uit USA, Australië en China reisden naar Nieuw Zeeland.

Hans de machinist

In het schooltje gezien

Ook de houtindustrie deed haar intrede, met uit alle delen van het Verenigd Koninkrijk landverhuizers die op weg gingen naar Nieuw Zeeland, en daar aan het werk gingen. In 1893 werden de eerste verkiezingen gehouden, daarbij hadden ook de vrouwn stemrecht als eerste in de wereld! Richard John Seddon werd de eerste Premier en voerde dast ambt uit tot 1906. Hij ging met 14 jaar van school om zijn geluk als goudzoeker te zoeken, maar helaas! Hij werd politicus en voerde de eerste oudedagsvoorzieningen in van staatswege in de Commonwealth en legde daarmee de basis voor de NZ welvaartsstaat. Die de Kiwi's lange tijd zeer in de watten legde.

Over Kiwi's gesproken, als je dat hier zegt , bedoel je niet het fruit. Maar óf de bewoners of de vogel, onze Kiwi is Kiwi FRUIT!

Dat is nog een stukje historie van dit prachtige land, ondanks dat het op dit moment regent!

Ooit in 1967 met een karabijn geschoten

a Pint of lager, please

Bij het bezoek aan hethet stadje/museum kon ik het niet weerstaan om een foto in “kleding” te laten maken, JA ik weet het Volendam ten voeten uit.

Maar ik vind ze wel gelukt en die lieftallige fotografe maakte er ook nog enkele met m'n eigen camera, waar kom je dat nog tegen? SUPER!

Verder ging over de One Lane Bridges – staat met GROTE letters op de weg – naar Franz Jozef Village. Maar onderweg bedacht ik me, daar was ik al geweest. En de Fox Glacier had ik nog niet gezien. Dus 30 km. doorgereden

– het lampje van de benzine meter sloeg aan, dus op tijd tanken!, het is NL niet – en getankt “zucht” er was een tankstation!

Naar de Camping, ja het bljft kamperen zonder tent......Maar het heeft zeker voordelen,:

– je rijdt in een personenauto, en da's wel lekkerder dan in een vrachtautootje!

– nu het regent geen geultje graven rond je tent, na deze opgezet te hebben in de regen!

– Het slurpt geen benzine, als je je rechtervoet in bedwang houdt, en dat moet hier max. 100 km!

– Het slaapt prima op de matras i.p.v. op een luchtbed!

– Het kost bijna niets $ 20 met stroom en douche en keuken is ca. € 13!

– De regen klettert je in slaap, maar da's ook in de tent herinner ik me!

Langs de Helicopter shop gegaan en ingeschreven voor een vlucht met landing op de gletsjer om 10.30. Is afhankelijk van het weer, maar volgens de “kenners'zou het opklaren. Enige Hcp. Er moet nog een 2^e persoon zich inschrijven. We zullen zien. SPANNEND!!

Eten koken is er vandaag bij ingeschoten, in de tegenoverliggende pub, – met openhaard vuur – een biertje gedronken en jazeker Fish & Chips gegeten.

Vrijdag 24 oktober (Dag 15)

YES!!!!!!!!!

Ik ben, het is nu 20.00 uur, er nog steeds FLABBERGASTED van, beduusd, verwonderd, paf, getroffen door.

Je vliegt met een Helikopter over de Gletsjer ennnnnnn je landt er ook nog op.

Ik werd er zó stil van.....adembenemend was het uitzicht en dat ik daar stond. Mount Tasman, de Tasman Zee, de Stilte..zelfs de helikopter merk je niet op.

Maar bij het begin beginnen...vannacht ben ik nog net niet “dood” gevroren op de Camping in Fox Glacier Village, maar alles heeft een prijs, nietwaar.

Om 09.00 naar the office en, YES, er waren nog 4 anderen die met me mee wilden. Een Duitse vader en zijn zoon en een Australisch stel.

De Helikopter

Het paste prima en na de veiligheidsinstructies gingen we de lucht in.

Ooit heb ik in de 60-er jaren één keer gevlogen tijdens een oefening. Maar dit was zó anders. 

Mount Tasman

We vlogen langs en over de bossen en stegen hoger en hoger.

Fantastisch uitzicht over The Alps, op het dal en de Tasman Zee.

De piloot, Ed Pannet,

The Flightdeck & Ed Pannet

The Flightdeck

vertelde door de headset wat we zagen en maakte er een SUPERvlucht van. Ik wist niet waar ik kijken moest.

FLABBERGASTED!!!

De landing op de Gletsjer was zo gaaf. Je voelt je een bergbeklimmer die een top heeft bedwongen, vreemd hè?

The Southern Alps

Geland op Fox Gletsjer

Uitstappen en naar voren lopen, niet naar de richels, zei Ed..hihi...je zou naar beneden kieperen. Hij maakte van ieder een foto, en ook één met zijn camera en de Heli op de achtergrond. 

























En ja ik heb hem weer gekocht, burgerlijk hè......

Op de Fox Gletsjer

De terugvlucht ging weer over de Fox Gletsjer en The Alps.

The Fox Gletsjer

The Alps

Ik zat voorin nu, spectaculair en spannend langs de rotswanden en de landing perfect. Één van de mooiste belevenissen die ik heb gedaan.

Landingsplaats

Lake Hawea

Fantail Falls

Daarna is alles wat minder, denk je. 
Maar de schoonheid van Nieuw Zeeland geeft je snel de kans om van de prachtige omgeving te genieten op weg naar Lake Hawea.

Daarvoor toch nog de wandeling van ca. 1 uur naar de Gletsjer zelf gemaakt, je voelt je echt super nietig als je op zo'n 200 m. er vandaan staat.

De camping aan het meer met uitzicht op de Southern Alps.

Meteen maar voor 2 nachten geboekt.

Camping Lake Hawea

Camping Lake Hawe

Zulke aardige mensen aan de receptie. De man zei tegen me from Rotterdam, ik zei No, close to Amsterdam, but grew up in Rotterdam.

Hij had een (?) schoonvader uit Rotterdam. Zijn achter naam was Fluit, hij had er hier Flut van gemaakt. Van Whistle naar Nothing...;-)

Morgen rustdag, ik kan boogschieten hier, vertelde de man ook nog.

Maar ga zeker

nog nagenieten en video's en foto's kijken van de de Fox Gletsjer Vlucht

Zaterdag 25 oktober (Dag 17)

Nieuwe T-shirt met Fox Glacier

Ook wel weer eens lekker een dagje in de rondte keutelen, wat later opstaan, beetje internetten met uitzicht op het meer, ja dat dat allemaal kan. FF op de bankrekening kijken en het gaat nog goed gelukkig. En nagnieten en video's downloaden van de Helikoptervlucht.
  

Wanaka Labour Day Market

Dan toch maar met auto inkopen doen, want er is geen campwinkel hier. Op weg naar Wanaka, van het gelijknamige meer.

Gezellige Labour day market Wanaka

Het is vandaag Labour weekend – niet te verwarren met Labor...ito go in Labor (bevallen) -, de dag van de arbeid zou je kunnen zeggen, hier op in het 4^e maandag in oktober, een lang weekend dus.

In Wanaka was een kleine markt met veel hapjes, een prestatie loop, veel te doen voor de kinderen. Erg leuk en relaxed!

Inmiddels ook uitgezocht waarom ik met Mushka op stap ben en jazeker, internet heeft de antwoorden. Jammergenoeg heeft Mushka de ruimtereis niet overleefd.......

Mijn Spaceship is vernoemd naar Mushka (Little Fly...kleine vlieg) ieen Russische ruimte hond. Die op 1 december 1960 gelanceerd werd met Spoetnik 6. Een fout in het retrofire raketten (noidig om de capsule te doen draaien), zorgde er voor de de capsule uit koers raakte en omdat de Russen niet wilde dat capsule buiten Rusland zou landen werd hij vernietigd met Mushka en de andere hond aan boord Pchelka (little Bee...kleine Bij). Zij waren één dag in de ruimte.

Met dit indrukwekkende uitzicht

Hier zetten men ook zijn optrekje (noodgedwongen?) ter veiling, met zo'n prachtig uitzicht zelfs.

Lake Hawea te koop

Op de Zuidpool hebben ze denk ik de luiken open gezet, er staat een flinke bries en Lake Hamea heeft witte kopjes op de golven.

Het is hier 17.15 zo even een pastaatje ijn elkaar draaien, en natuurlijk voor straks de Zuidvogels veel succes in hun wedstrijd tegen FC Lienden, op naar de periode!

Morgen weer wat verder naar het Zuiden richting Queenstown, hier was ik natuurlijk al, stoomboot en Gondola.

Langs Hwy 6 is er een uitstekende Winery met lunch mogelijkheid, Gibbston Valley Wine...het is tenslotte zondag, nietwaar.

Zondag 26 oktober (Dag 18)

Tevreden over Mushka

Mushka had er blijkbaar geen zin in vandaag, de accu had te weinig energie om aan de slag te gaan. Zo'n rustdag kwam haar blijkbaar wel goed uit en ze wilde er nog wel één. Helaas dat zat er niet , we moesten op weg.

Maar met hulp van erg aardige Campingbaas en zijn twee startkabels was dat probleem in een mum van tijd opgelost en snorde ze weer als vanouds.

We gingen op weg naar Queenstown, maar deze keer langs Hwy 89, via Cardona en Crown Range en fantastische route van 70 km. Je moet wel kunnen sturen, maar schakelen hoeft niet in Mushka. De Crownenberg meet ca. 1.200 m, met adembenemende uitzichten over her Wakatipumeer, de Kawaraukloof of het Hayesmeer.

Zij vangen je op.....

Om bij de wijnproeverij te komen ging het een stukje de Hwy 6 op. Je komt dan ook langs de Kawarau Bridge,

Kawarau Bridge (Bungy jumping)

daar was de eerste Bungyjump door A.J. Hachett hij was het die, in 1986, illegaal van de Eiffeltoren afsprong.

De Fransen wisten niet wat ze er mee aanmoesten en klaagden hem aan voor het beramen van een terroristische aanslag.

Hij zei dat klopt het wordt een toeristische aanslag!

Ik heb er een tijdje staan kijken, maar het blijft toch nog maar op m'n bucketlist staan. Niet teveel gewaagde dingen in één reis.

Wijngoed Chard

Wijngoed Chard

 Op naar de wijnproeverij, het werd niet de gedachte, want die was dicht, maar om de “hoek” was er gelukkig nog één, de Chard Farm.

Ik was er nog de enige proever, en kreeg een heel scala van bodempjes voorgezet. Sommigen vond ik niet echt lekker, dus tufte ik die in “kwispedoor”, niet van een afstandje zoals m'n overgrootvader deed als hij pruimde, maar netjes er boven. De Riesling en Chardonnay, waren zoals de uitbaatster haar favo noemde my every day afternoon wine.

De volgende proevers, een familie van 4, kwamen binnen en de uitbaatster vroeg net als bij mij waar ze vandaan kwamen, “uit Auckland". Bij de Riesling vertelde ik dat ik dat in The Netherlands bij de witte asperges dronk met ham en gekookt ei. De dame van het nieuwe gezelschap zei The Netherlands I was there. My sister and my dad live there. Well zei de uitbaatster misschien wel dicht bij hem (ik). Bleek het in Blaricum te zijn en haar zus is getrouwd met Jaap Haverkotte van de Viking schaatsen, Mooi verhaal, hé!

Na de proeverij met aanschaf van wat flessen Chardonnay, heerlijk. Die komen de volgende dagen zeker wel op, En als ik wat over heb zijn die voor de aardige Landlord, en -wife van de B&B in Christchurch. 

Adam Cottage Arrowtown

Jazzfest Arrowtown

Ik kwam langs Arrowtown en oud mijnwerkersstadje, de afslag genomen en wandelend het stadje verkend. Leuke sfeer met al die oude pandjes op omdat het Labour weekend was, was er een Jazzfest. Georgia on my mind, e.a. Relaxed als gewoonlijk. En iedereen jong en oud gooit z'n rubbish in de afvalbak, daar al recyclebaar en nier recyclebaar.

Nu op de camping in Kingston aan het einde van het Wakatipumeer, dat op sommige plaatsen 380 m. diep is en ooit een gletsjer was.

Volgens de Maori is dat niet juist.

De legende vertelt dat het een afdruk is van een slapende demon, die levend verbrand werd door de minnaar van een door de demon gevangen Maorimeisje. Zijn hart slaat nog altijd en daardoor stijgt en daalt het meer elke 5 minuten met 7 cm. De Remarkebels reiken tot de oevers van het meer en met Queenstown als het recreatieve centrum. Met inmiddels ook huizen van meer dan 1 miljoen NZ$ (€ 650.000).

Morgen eens zien welke route we gaan nemen, Bluff is het zuidelijkste puntje op het vasteland en het einde van State Highway 1. Daar worden de beroemde “Bluff Oysters”gevangen. Dus dat wordt weer smullen als ik er ben.

Maandag 27 oktober (Dag 19)

Het was vannacht maar net boven nul graden, maar ik heb toch heerlijk geslapen. Nieuw Zeelandse even geholpen met afdrogen, ik stond toch te wachten op de sperzieboontjes (zo goed Kick?)en de aardappelen die op het plaatje stonden.

Maar na de nacht op weg mnaar het zuidelijkste puntje van het Zuidereiland STIRLING POINT in Bluff aan de Foveaux Strait, maar ook de South Pacific.

De bergen gingen over in heuvels en tenslotte werd het vlakker en vlakker.
en schapen, lammetjes, koeien zo ver het oog reikte.

Koeien

Het "bijna"zwarte schaap

Alle lammetjes verzamelen

Het zijn de witte stipjes......

Langs de kust van de Tasman Zee, ging het naar Blue Cliffs beach in de , daar is de Tasman Zee, dan een stenen strand en stuk weide, met daarna niet al te hoge (ca. 25 m.) Cliffs. In de Te Waewae Baai.

Te Waewae Baai

Te Waewae Baai

Te Waewae Baai

Te Waewae Baai

Toch bijzonder om te zien. Met op de verre achtergrond de contouren van de Southern Alps en Mount Cook.

Even gepauzeerd en een Cappuccinno genomen, en wat denk je wat. Omdat het labour Day is was de prijs 15% hoger...hahaha..ze hebben het echt door.

Maar een mooie spreuk vergoedde veel:

“Nothing is all wrong, even a clock that has stopped running is right twice a day”. Mooi toch!
En deze fraaie bus op het parkeerterrein.

Je zit als in het bios

Van de Cliffs verder naar Bluff met onderweg nog een bezoek

Clifton Suspension Bridge

Clifton Suspension Bridge

aan de langste hangbrug van Nieuw Zeeland. The Clifden Suspension Bridge.

Onderweg in Tuatepere (Huizen of Bussum ligt toch makkelijker in de mond) gestopt om verse eitjes te kopen.

Doosje bij het bord, lekker vers

 Na het kopen voor NZ$ 2,50 = € 1,65 ontspon zich een leuk gesprek. Waar ik vandaan kwam en hoe ik Nieuw Zeeland vond. Inmiddels was ook de boerin aangeschoven. Zij was 70 en de boer een Schot 75. Gepensioneerd, maar hadden nog wel 10 acres land en wat hobby schapen die wierpen wel weer 54 lammetjes. Hobby.... Maar ze hadden ook een cruise gedaan van Vancouver naar Alaska. Maar bij het reisbureau beweerde ze bij hoog en laag dat er geen visum nodig was. Blijkbaar hoort Alaska voor hen niet bij de U.S.A. Gelukkig kon de reisleider het via internet regelen, zoals dat vaak kan tegenwoordig. En mochten ze toch aan land. De boer een Schot, moest tot zijn 70ste telkens een aanvraag indienen als hij terug kwam uit Australië (daar woonde de zuster van de boerin) of een ander land. Want je kan maar één nationaliteit hebben vinden ze hier. Hij was er al vanaf 1961!

IK ben er....;-) ca. 18.000 van huis

Naar de Zuidpool, bijna

Op naar Bluff en het einde van HWY 1 aan Stirlling Point.

Er staat een bijzondere wegwegwijzer...de Zuidpool ca. 4.800 km, Londen bijna 19.000 km.

Als je er woont, dan hang je nog niet

Straatnaambordje uit de afdeling bijzondere humor...

Morgen willen Mushka en ik het wat rustiger aandoen, dus wellicht blijven we nog een nachtje in Bluff, voor de 

Oesters. Maar het seizoen is nu niet, dat is voor hen in de herfst (mrt tm juni). Het is nu lente (sept tm dec.) dan zomer (dec. tm mrt.) en daarna winter (juni tm sept.). Ook het kolk in de wasbak draait de andere kant op dan bij ons.

Dinsdag 28 oktober (Dag 20)

Om 8 uur opgestaan, na eerst even naar Radio1 te hebben geluisterd, maar toch maar overgeschakeld naar 100% NL. De kost op radio 1 was me te zwaar en zweverig. Lekker ontbijtje met gebakken eitje en bacon, prima!

Mushka

Mushka wilde ook wel eens gewassen worden, maar ik heb gezegd dat op 2 november haar wasdag is in de automaat. Anders kost me dat NZ$ 100, ze wordt ook gestofzuigd dan.

Ik heb wel toestemming om haar foto te publiceren, en hier is Mushka dan.

Ik vond de huizen hier bijzonder, van hout en hoe gaat dat dan. Vandaag in Bluff was er één in aanbouw. Ik vroeg aan de timmerman, naar later bleek, of ik wat foto's mocht maken.

 Huis in aanbouw

Daar kwam weer een gesprekje uit voort. Over hun mooie land en waar ik vandaan kwam en waar ik geweest was. Hij was het met mij eens.

Zij noemen het "Gods own Country". Afgekort tot "Godzone". Maar dat vinden meer landen, zoals je ziet in de link.

Vanaf Bluff Hill - Haven

Vanaf Bluff Hill - S. Pacific

Van de camping op weg naar Bluff Hill (265 m.) je krijgt er een mooi uitzicht over de South Pacific en Foveaux Strait.







De Nieuw Zeelanders hadden er in de 2^e Wereldoorlog ook een radarpost neergezet, maar die ontdekte de kleinere bootjes en onderzeeërs niet, toen ze dat voor elkaar hadden was de oorlog afgelopen.

Ik wilde niet naar Invercargill, maar toch besloten er even door te rijden. Ik las over de eerste Presbyteriaanse kerk en zocht hem op.

1ste Presbyteriaanse Kerk in NZ

1ste Presbyteriaanse Kerk in NZ

 Onderschrift glas in lood raam

1ste Presbyteriaanse Kerk in NZ

Ik
mocht zelfs naar binnen via een zijdeur en kreeg een hand van de dominee. Bijzonder.
Ik liep vrij rond en moest slechts melden als ik weer weg ging. Super aardig weer! 

Weidse dalen 

Van wat rustiger aan doen is het niet echt gekomen, maar het was weer zo'n prachtige rit naar Dunedin.

Door weidse dalen, maar ook met adembenemende vergezichten op de omliggende heuvels.

The Alps in de zon, fraai!

In de verte The Alps, met een fraai zonnetje die ze deed oplichten onder de bewolkte hemel.

De South Pacific Ocean

En plotseling rijd je dan naar de South Pacific, moet nog eens opzoeken hoe dat in het NL is. 

Gevonden de Grote Oceaan of Stille Oceaan wordt door de Evenaar in de Noord- en Zuid Oceaan gedeeld. Het ruisen van de aanrollende golfen.

Dorian van Rijsselberghe trainden hier volgens mij ook. En dat kan ik goed begrijpen.

Langs de kustweg ging het verder naar Kaitangata en weer even landinwaarts naar Milton.

Daar verlieten we Hwy 1 weer, om verder de Scenic route te volgen. Als er een bord staat met Scenic route en een fraai logo. Nou doe dat maar, genieten verzekerd. Je voet van het gaspedaal en in rustig tempo langs de afgronden.

Vissersbootjes

Manden om  krab te vangen

Onderweg naar Taieri even de vissersbootjes en manden om de kreeften te vangen vastgelegd. 

Weliswaar geen Deadliest Catch zoals op Discovery. Maar ze vangen wel kreeften.

Op naar Brighton, ja het blijft Engels georiënteerd, maar dit Brighton ligt niet aan de Atlantische Oceaan, maar The South Pacific.

Abri - vliegtuigen

Ik viel van ene verbazing in de andere.....de abri's (bushokjes) waren er zo mooi beschilderd, dat het   je niet echt uitmaakt of de bus op tijd komt.

Abri- Zeeleven

Abris - golfers

Liever ietsje later, dan kun je langer genieten.

En bij de golfbaan, moest ik toch een Selffie maken met m'n mede flightgenoten.

Ik zie zolang ik hier nu ben, steeds die bijzondere brievenbussen, soms staan ze aan de overkant van de weg i.p.v. aan de kant van het erf. Dan komt de postbode zeker op z'n route daar langs, en hoeft niet over te steken telkens. Dan weer met meerdere bij elkaar. 

Geroen met rood vaantje

Er was gelukkig ook een groen, met rood vaantje dat je omhoog zet als je post hebt te versturen.

blauw met geel deurtje

En ook de blauw met gele was er.

Langzaamaan kwam Dunedin in zicht, op zoek naar een camping reed ik het Otago Schiereiland op en werd weer getrakteerd op het Nieuw Zeeland zoals ik me dat voorstelde.

Otago Schiereiland

Op dit de vooruitstekende kaap Taiaroa van Otago leeft de enige kolonie Koningsalbatrossen op het vasteland ter wereld (nog niet gezien, kijk de video op de link). Van hieruit heb je een fraai zicht op de haven van Dunedin. 
De toegang grillig gevormd tussen de heuvels.

De was moet even in de droger, ben zo weer terug.....Zo het zit in de droger.

Ja. je moet toch soms een schone boxer aan. En prima gelukt!

Morgen blijf ik in Dunedin, een stadje waar veel te zien is. Het heeft nauwe banden met de hoofdstad van Schotland Edinburgh.

Dunedin de oude Gaelic naam voor Edinburgh, maar ook veel straatnamen zijn Schot. Schotten waren de eerste Presbyteriaanse kolonisten en veel tradities zijn bewaard gebleven.

Ik heb het internetkaartje van de camping in Hawea bewaard en kan er nu hier weer NZ$ 5 op laten zetten voor 100Gb en 24 uur. Aan de slag weer!

Woensdag 29 oktober (Dag 21)

Vanmorgen na een heerlijke nachtrust om 8 uur opgestaan, want Dunedin moest verkend worden. Eerst ontbijt gemaakt, bacon gebakken eitje, lekker. Aan de praat met een Australische man, over waar hij naar toe moest gaan. Hij wilde naar Queenstown, en daar was ik al 2 keer, toch. Hem de noordelijke weg aan bevolen en na samen op de kaart te hebben gekeken ook de verdere route laten zien. Fox Glacier, Franz Josef Glacier en dan via Arthur's Pass weer naar Christchurch.

Plaquette

Protesterende...??

Bij de receptie een plattegrond gehaald en of er een bus ging naar het Octagon, het werd in 1846 door de landmeters getekend als het centrale middelpunt en is dat nog steeds.
Protest(marsen), festivals, huldigingen van sporters vinden hier plaats. 

Zeepjes op de markt

Omringd door fraaie gebouwen, zoals St. Paul's Cathedral, het Municipal Chambers (Raadskamers en Gemeenteraad) en Dunedin Public Art Gallery.

Robert Burns voor St. Paul's

In het midden voor St. Paul's staat het bronzen beeld van de Schotse dichter Robert Burns (hij dichtte we kennen het allen "Äuld Lang Syne")

Zijn neef, de eerwaarde Thomas Burns was de geestelijke vader van de eerste Schotse kolonisten die in 1848 naar Dunedin kwamen.

St. Paul's Cathedral

Laat de kinderen tot mij komen

Natuurlijk naar binnen in St. Paul's en 2 kaarsjes gebrand. 

Twee kaarsjes

Het blijft een boeiend gezicht die glas in lood ramen en wat het uitbeeld.

Dunedin vanaf Signal Hill

Daarna een stadsrondrit gemaakt, langs veel bijzondere plaatsen. Het uitzicht van Signal Hill op Dunedin, was imponerend.

Baldwin Street Gradient 1:2 op 86 m.

Forsyth Barr Stadium

Langs het enige geheel overdekte stadion van Nieuw Zeeland (zeg maar soort Gelredome) het Forsyth Barr Stadium zowel voor Rugby als voetbal en ca. 29.000 toeschouwers.
En het steilste straatje van de wereld Baldwin street.

Na de rondrit nog te voet langs het prachtige station.

Station

Law Courts - Gerechtsgebouw

De gevangenis en gerechtsgebouw broederlijk naast elkaar.

H.M. Prison

Ook een bezoek aan de First Church of Otago met de 2 orgels ter weerszijde van het spreekgestoelte. Mooi!

De kansel met li. en re. de orgels

Re. paneel uit raam, me knielende NZ soldaat 

Eerste kerk  in Prov. Otago

Ik lustte wel een biertje en de rondrit ging ook langs één van de bekende surfstranden van Dunedin. Gevraagd bij de Info, (waar ik mijn Capitoolgids had laten liggen, Stom!, maar hij lag er nog het meisje had gedacht dat is Hollands) welke bus er naartoe ging. De bus naar St. Clair Beach zou het moeten zijn. De scholen waren net uit dus veel schooltenues in de bus.




En ze waren natuurlijk aan het surfen kregen er les in...!

Surfles  bij St. Clair Beach

Surfles  bij St. Clair Beach 

The South Pacific bij vloed

Zit ik aan een biertje zie ik ineens een bekend gezicht langs het raam schuiven, zij ziet ook iets bekends. Blijkt zij het Franse meisje uit Bluff te zijn. Waarmee ik een heel gesprek had tijdens het eten maken in de keuken van de camping in Bluff (2 dgn. Geleden). Zij had communicatie gestudeerd in Utrecht en reisde nu over Nieuw Zeeland, werkte wat en genoot. Gezellig gesprek weer.

En tot de volgende keer zeiden: “ Au revoir”.

Morgen verder op weg naar het Noorden, en maar zien waar we nu weer langs komen...De Moeraki Boulders zal ik zeker gaan zien.

Met Daniël Dekker op Radio 2, hij brengt me vast in de stemming voor de Carribean met One love van Bob Marley. Maar dat pas op 9 november.

Nu ga ik de blog bijwerken. Het regent inmiddels en niet zo zuinig ook. Maar voor het bij Mushka over de drempel komt.......is het vast weer droog.

Donderdag 30 oktober (Dag 22)

Het regende flink vannacht, maar toen ik de gordijntjes open deed schijn gelukkig weer het zonnetje.

Om 07.30 opgestaan en sta ik m'n ontbijtje te maken, wijs ik een vrouw op de waterkoker omdat ze met een keteltje bezig was,.....Wat denk je wat .….krijg ik een hele verhandeling over plastic dat daar allerlei kankerverwekkende stoffen in zouden zitten. Ik zei: Ï'm not interested, and please do it your way and do mine”! Ze liet me met rust, wat een mens.

Kiezen in Dunedin

Langs de weg naar Otago Schiereiland stond deze kiezen.
Er moesten wat kunstwerken in Dunedin komen.
Dus werd er een prijsvraag uitgeschreven en dit is het resultaat voor NZ$ 50.000. Het heet nu The mouth of Dunedin in de volksmond.

Albatros Centrum Otago Peninsula

Toch wilde ik proberen om de Albatrossen te gaan zien, ik moest daarvoor wel het Otago Schiereiland tot het uiterste puntje oprijden, maar ik heb het er graag voor overgehad. Er is een Albatrossen centrum waar je voor NZ$ 45 een rondleiding kan krijgen.

De punt is eigenlijk een vroeger verdedigingswerk dus je gaat net als op Pampus ook het fort in. Je mocht helaas niet op eigen gelegenheid de heuvel op.

Gelukkig was het ook buiten de afrastering mogelijk om van deze prachtige flyers te genieten. 
Kijk maar naar de foto's.

Soms zijn het stipjes hoog in de lucht. Prachtig.

Albatros hoog in de lucht

Albatros hoog in de lucht

Albatros hoog in de lucht

Albatros hoog in de lucht

Cruiseschip op weg naar Dunedin

Ook cruiseschepen leggen met grote regelmaat aan voor een bezoek aan Dunedin.Omdat de diepgang geen draai mogelijk maakt blijven de schepen op grotere afstand van Dunedin.

Scenic Route - bruine bord

Als je dit bordje ziet, rijdt er dan maar blind in, nou ja, bij wijze van spreken dan.
Het was een prachtige stuk langs de South Pacific met vergezichten

Prachtig zicht op The Alps

naar The Alps.

Intussen wel trek in een Cappuccinno, dus gestopt bij het Theehuis, waar het wel leek of de BoodschappenPlusbus er was neergestreken.
O, toeval.

....bij de entree enkele strofe uit het gedichT van Richard Burns: 

O were my love yon Lilac fair

Op weg naar de Moeraki Boulders.

Moeraki Boulders

Deze keien zijn bijna perfect rond, met een omvang van ca. 4 m. en liggen verspreid over een stuk strand van zo'n 50 m.

De keien zijn ongeveer 60 mio jaar geleden ontstaan op de bodem van de zee. Toen kalkzouten zich ophoopten rond een harde kern. Sommige zijn al uit elkaar gevallen. Een bijzonder schouwspel.

Deze Boulder vertoont al scheuren
.....oud 3tje zonder veter

Met een Moeraki Boulder

Maar de Maori denken toch dat het anders is, volgens de legende zijn de keien de voedselmanden of Te Kaihinaki van de

Araiteuro-kano, een van de grote kano's die de Maori van Hawaï naar Nieuw Zeeland brachten. De kano leed schipbreuk toen hij een reis maakte om jade te verzamelen. Men zegt dat de kumara aan boord ruwe stenen werden, de voedselmanden ronde keien en het wrak een rif.

Moeraki een voormalig walvisstation 
uit 1836, is fraai gelegen aan de overzijde van de baai.

Humber

Op zoek naar een Camping kwam ik uit in Oamaru en vond onderweg deze oude Humber, gaaf exemplaar van binnen zelf in te richten, allen het stuur en de pook Zaten er nog.

In Oamaru valt een buitje. Het weer was toch super vandaag, fraaie wolken en heerlijk zonnetje erbij en 19°.

We komen steeds dichter bij Christchurch, nog 2 dagen en op 2 november voor 16 uur Mushka terugbrengen. 
Kijken wat de dag morgen brengt.

Vrijdag 31 oktober (Dag 23)

Laat ik nou gisteren een foutje maken in de dagen dat Mushka en ik nog rondtrekken. Natuurlijk heeft oktober 31 dagen – het is toch een knobbeltje op je hand – en ik dacht 30, dus nu nog 2 dagen, maar 2 november was wel goed.

De Wifi verbinding was niet echt je van het gisterenavond. Ik zag een man bij de buren, en dacht die is vast van de camping. Wel, dat was hij en hij was zó super aardig. Liet mij een speedtest doen en zag meteen dat het erg onstabiel was. Om een lang verhaal kort te houden. Hij belde met de provider en na enkele keren “herstarten”, ging het prima. De man kwam zelfs mijn NZ$ 5 teruggeven.

Waar maak je dat mee....? SUPER!

Camping in Omarua van Top 10 Holiday Park. (info@oamarutop10.co.nz).

Weer heerlijk geslapen vannacht met het geluid van de regen op het dak, sliep ik snel in. Ik wil elke avond nog even lezen, maar tot heden nog niet vaak gelukt. De radio of eigen muziek aan op m'n boxje en in no time ben ik vertrokken.

Na ontbijtje, met bacon en gebakken ei. Wat een geploeter om dat uit een klevende koekenpan te krijgen. Maarrr... het is me gelukt. Daarom neem ik naar España altijd mijn eigen kleine koekenpan mee (krijgt Joop mooi gebakken eitje “flipped”) en m'n eigen messen.

En met hulp van de oven (dank Rini!) lukt het me steeds om met een koekenpan en een pan om wat lekkers te maken. Ook vanavond weer gelukt, bloemkool (hier verkopen ze halve), gebakken aardappeltjes en een gepaneerde karbonade.

Gisteren in Omarua gekocht bij de Butcher. Je zag de hele varkens hangen. Die slachten ze er zelf, midden in het stadje!

Arthur's Pass

Wat ik al zei gisteren kom je zo'n bord tegen langs de weg, nou rijd er maar in en volg het. Vandaag “Inside Scenic Route”. En dat was het "Scenic"!

Weer prachtige vergezichten, en The Alps in de verte Arthur's Pass.

The Southern Alps

Fraai geschoren "windvangers"

Het was weer genieten. Natuurlijk speelt het mee, dat het weer een fantastische dag was qua weer, 19° en dan die wolkenpartijen.

De buurvrouw op de camping zegt net 3° vannacht..brrrr....sokken aan!!!

Je rijdt voor je plezier een paar honderd kilometer weg. Af en toe even stoppen voor een foto of een Americano.

De molen

Geduldig staan ze.....

Om een uurtje of half 3 stonden de dames in de rij om gemolken te worden. Dat wilde ik ook wel een keertje zien, dus de stoute schoenen aangetrokken en de Farm opgereden. Gevraagd mag ik foto's maken, dat mocht.

De dames komen in een draaimolen (krijg je gelijk boter....hihi) met een stuk of 70 en worden op de melkmachine aangesloten. Als ze gemolken zijn, komt de volgende dame aan de beurt, enz. enz. Ik had het nog nooit gezien.

Maar ik weet wel dat melk niet in de Supermarkt wordt gemaakt.

En deze houders vullen de dames

Ik wilde vroeg aanleggen op een camping, en kwam langs een prachtig stuk natuur, dus nog 30 km, erbij gedaan.

De Rakaia Gorge, machtig!

De rivier slijt de rotsen uit, zoals in Frankrijk de Ardéche gedaan heeft.

De camping is zo'n 100 km van Christchurch, en lijkt wel iets op een camping in Nederland, waar de gasten uit weekenders en overzomeraars bestaan. Maar van bouwregels hebben ze hier niet gehoord. 
Een ieder bouwt zijn eigen hokje, tentje, afscheiding.

Camping met eigen aanbouw...

Tevreden over weer een geslaagde dag

En ik sta incl. NZ$ 5 internet voor NZ$ 19, zeg € 12, met ook nog stroom, keuken gebruiken, douchen. Wat een luxe!

Ik ben een tevreden mens!

De plannen van gisteren zijn plannen gebleven, de walvissen in Kaikoura waren toch wat verder dan gedacht, en Bank schiereiland wellicht morgen.

Het was de moeite waard om ervan af e wijken.

Zaterdag 1 november (Dag 24)

Het was koud vannacht, maar daar had ik gelukkig geen hinder van. 
Toen ik buiten kwam was het al lekker zonnig.
Het werd een heerlijke dag met 25°.
Na een makkelijk ontbijt...kopje thee, gekookt eitje en geroosterde sneetjes.

Kwam ik terug bij Mushka en ik hoorde vreugdekreten, het was ca. 9 uur.

Ouders kangs de cricketzijlijn

Op het aanpalende sportveld zaten de ouders aan de zijkant van het Cricketveld naar hun zonen te kijken er moest natuurlijk één van hen Umpire zijn.

De Bowler

de Batsman

Leuk om hier een half uurtje naar te kijken, zonder de spelregels precies te weten. 
En nu viel het op, overal waar een veld was of park werd er cricket gespeeld.

Christchurch was niet al te ver, dus een paar uurtjes door de stad gelopen

Ik kreeg een vreemd gevoel ervan, zeker nadat ik in het Earthquake museum was geweest. 
Je ziet een levendige stad, maar op veel plaatsen ontbreekt er iets.

De Kathedraal, met boven de voordeur een gapend gat, waar de toren heeft gestaan.

Kathedraal

Kathedraal

De Cathedral of the Blessed Sacrement (Basilica), waarvan de muren gestut worden met containers.

Basilica in Earthquake museum op schaal

Basilica na de Earthquake

Gapende leegte

Woonhuizen verpulverd tot brokstukken, gebouwen waar je de kantoorruimte inkijkt.

Maar óók op de plek waar het winkelcentrum was, een met containers opgebouwd tijdelijk winkelcentrum (tot het al in aanbouw zijnde gereed is), waar het ook nog gezellig was! SUPER!

Container Mall

Container Mall

Snel na de aardbeving werd er een Cardboard Church gebouwd, ik kwam er binnen er voelde me op een bijzondere plaats,
waar ik de onbedwingbare dwang had om 2 kaarsjes aan te steken.

Twee kaarsjes in the Cardboard Church

Venster Cardboard Church

Cardboard Church

Even daarvoor kwam ik langs een plaats waar 185 lege witte stoelen

Achter de Cardboard Church 185 stoelen

staan, als aandenken aan de slachtoffers van de aardbevingen in op 4 september 2010 en op 24 februari 2011.

Lopend naar The Bridge of Remembrance

opgericht voor de artilleristen uit de provincie Canterbury, die in de 1ste en 2^e Wereldoorlog vochten.

Op het plein waar de Kathedraal staat zijn veel historische gebouwen verdwenen. Dat zorgt voor een onwerkelijke aanblik, van sommige panden staat er nog een gevel of een aanbouw.

Waarom aardbevingen in Nieuw Zeeland?

Nieuw-Zeeland is een oud land met een jong landschap. Het oudste gesteente die onder het land liggen zijn meer dan 500 miljoen jaar oud. Het land behoorde samen met Australië, Antarctica, Afrika, Zuid-Amerika en India tot een massief supercontingent genaamd Gondwanaland.

Toen Gondwanaland uiteen begon te vallen in de huidige continenten, zo’n 135 miljoen jaar geleden, was Nieuw-Zeeland nog verbonden met Australië. Na miljoenen jaren kwam het land los van Australië en kwam het langzaam op de plaats te liggen waar het nu is beland.

De hele aarde bestaat uit 15 gigantische bewegende platen. Op twee van die tektonische platen, de Indo-Australische en de Pacifische plaat, ligt Nieuw-Zeeland.

De breuklijn loopt vanaf het zuidelijkste puntje van het Zuidereiland naar het noorden over Wellington en Lake Taupo naar Rotorua en verder.

Het grootste gedeelte van het Zuidereiland ligt op de Pacifische plaat, en datzelfde geldt voor het grootste gedeelte van het Noordereiland dat ligt op de Indo-Australische plaat.

Omdat deze platen voortdurend in beweging zijn en tegen elkaar botsen, is er veel geologische activiteit in Nieuw-Zeeland.

Op het Noordereiland zijn daarbij vulkanen ontstaan zoals Taranaki, Ruapehu, Tongariro, Ngauruhoe en het eiland White Island.

Op het Zuidereiland zijn door het botsen van de platen de Southern Alps ontstaan. Een nadeel van het botsen van deze platen is dat er ook regelmatig aardbevingen voorkomen.

Nieuw-Zeeland beweegt nog steeds, met een snelheid van ongeveer 30 mm per jaar. Langzaam drijft het in noordelijke richting naar de evenaar.

Ook in 2014 was er weer een aardbeving op het Noordereiland. De berekeningen gaan er vanuit dat er elke 10 jaar een zware aardbeving zal plaatsvinden.

“Zucht” dit is niet leuk, maar wel het leven.
De mensen zijn vrolijk en erg vriendelijk hier en genoten van het lekkere weer. Stond ik maar even te lang op de plattegrond te turen kwam er iemand vragen of ik hulp nodig had.

En zie de stad fleurt al op, wat schaapjes, 

een tram, 








een giraffe... hiervan staan er 61 in Christchurch.

Na een flinke wandeling van de camping vanavond Fish & Chips met mushy peas genomen en een pint of Nieuw Zeelands bier. Lekker!
Nu de blog bijwerken en morgen uitslapen ;-).

Morgen Mushka oppoetsen en inleveren en dan nog 2 nachtjes in de B&B, voordat ik oversteek naar Buenos Aires (BA of BSA).

Zondag 2 november (Dag 25)

Een dag van "ruimen", alles wat ik niet meer nodig heb weggooien of in een doos voor de Landlord van het Airport Guesthouse.

Het waait hier behoorlijk op het moment, maar de temperatuur is prima, zo'n 24°.

Om 10 uur van de camping gereden en naar het centrum van Christchurch om te gaan ontbijten.

 en genaamd Moro

In New Regent Street, een plaatje van een straatje met leuke winkeltjes en (ontbijt)café's,vond ik een Le Petit Français (voor de niet-kenners in Huizen-Oude Dorp) in het klein.

Zo klein is het dus...

New Regent Street

Lekker gebakken eitjes, bacon en heerlijk brood, met Avocado en wat sla kopje thee erbij wat wil je nog meer. Lekker!

Tram

De City Tour Tram rijdt bijna naar binnen

Tram

Tram

of als je buiten zit over je tenen, altijd wat te zien.

Daarna op zoek naar de wasstraat bij het benzine station. 

Mushka Good Boy of...

Good Girl

Want Mushka

moest gewassen en gestofzuigd worden ingeleverd, aldus geschiedde!

Het in nu 4 uur p.m. en al het "ruimen' is achter de rug. 
Ik zit even de blog bij te werken en te genieten van een witte Chardonnay in The Blue Room!

Mijn beide Clubs mooi gewonnen.

H.S.V. De Zuidvogels vs V.V. Almkerk 3-1 en hiermee staan ze in de top 4 met 1 punt achterstand op de koploper LRC Leerdam.

Mijn club uit Rotterdam tegen PEC Zwolle werd 2-0 en staan hiermee op de 3^e plaats op 7punten van PSV.

Geen idee wat ik morgen ga doen, in elk geval inchecken voor de vluchten naar Auckland vanaf Christchurch en de vlucht naar Buenos Aires vanaf Auckland op Dinsdag 4 november a.s.

Maandag 3 november (Dag 26 op de helft)

Hans en Izzy

Vanmorgen eerst een Selffie gemaakt met Izzy, The Choclat Labrador des huizes.




Dit mooie bord hangt in the kitchen-dinner

Een goed begin van de Dag

...keuken annex eetkamer. Met een grote 8-persoones tafel, waar iederen zit en kletst, de krant leest, eet. TV kijken is in de andere kamer.

Ik mocht de Polo en de golfset lenen om een ronde te gaan golfen op Coringa golfclub. Nou dat heb ik geweten, ik dacht dat het op Ameland kon waaien, maar hier kunnen ze er ook wat van.

Hier verdedigen de moeders en vaders ook met veel verve hun broedsel.

Eendjes en hun moeder

Geen idee vogel

Geen idee vogel 2

Ik had de putter ter hand genomen om de duikvluchten van me af te houden.

Zelfs een flinke Camper omver geblazen.

Ook een bosbrand bij Dunedin. Toen ik uit gespeeld was hadden ze de baan al gesloten vanwege het weer.

Net ingecheckt voor de vluchten 3 in totaal.

En morgen om een uur of half 10 naar het vliegveld, voor de 1ste vlucht naar Auckland. Daar gaat het om 16.15 naar Santiago de Chile, waar ik dan op dezelfde dag om 11.35 aankom en vandaar om 16.15 naar Buenos Aires waar ik om 18.15 aankom. Dan op naar de AirBNB.

Totaal heb ik met Mushka zo'n 2.700 kilometer afgelegd in de 13 dagen.

Het is gelukt om een video te plaatsen van De Helicoptervlucht:

Video Helicoptervlucht Fox Glacier

Ik heb er heel erg van genoten om Nieuw Zeeland te bezoeken en begrijp volledig het enthousiasme van de mensen dier er zijn geweest.

Natuurlijk is het Zuidereiland als natuur eiland fascinerend.

Zeker ook op het Noordereiland is veel te genieten.

Vanmiddag zag ik eindelijk het juiste woord – in positieve zin - op een voorbij rijdende Camper voor het land en haar bewoners:

“OUTREGAOUS”

SCHITTEREND

TOF

GAAF

MIETERS

BUITENGEWOON

en

ADEMBENEMEND

MOOI

FASCINEREND

RUSTIG

BELEEFD

BEHULPZAAM

VRIENDELIJK

Zo is het, dan precies!

Afhankelijk van de internetverbindingen werk ik, natuurlijk, verder aan m'n blog.

Het zal weer op een nieuwe pagina zijn. 
Onder de naam:

Buenos Aires van 4 november - 9 november 2014